The Rise Up Fashion GmbH zabrania współczesnego niewolnictwa oraz pracy przymusowej lub obowiązkowej w ramach naszej działalności i łańcuchów dostaw (Konwencje MOP nr 29 i 105). Praca w więzieniach nie jest tolerowana w żadnej formie. Pracownicy mogą być zatrudniani wyłącznie na zasadzie dobrowolności i nie pod groźbą jakiejkolwiek kary lub sankcji.

Pracowników nie można zmuszać do pracy poprzez przemoc fizyczną lub psychiczną ani jakiekolwiek jej groźby. Praktyki takie jak konfiskata lub zatrzymywanie dokumentów tożsamości pracownika lub innych wartościowych przedmiotów (np. pozwoleń na pracę i dokumentów podróżnych) są zabronione.

The Rise up Fashion GmbH odrzuca wszelkie formy dyskryminacji.

Rekrutacja, polityka płac, dostęp do programów szkoleniowych, polityka awansów pracowników, polityka rozwiązywania stosunku pracy, emerytury i wszelkie inne aspekty stosunku pracy opiera się na zasadzie równych szans bez względu na rasę, kolor skóry, płeć, religię, przynależność polityczną, przynależność związkową, narodowość, pochodzenie społeczne, braki lub ułomności (Konwencje MOP nr 100 i 111).

Kobieta pracownicy nie mogą być dyskryminowani ze względu na ciążę lub urlop macierzyński i muszą być traktowani na równym poziomie we wszystkich aspektach zatrudnienia.

Wszystkim pracownikom i pracownikom w łańcuchu dostaw należy zapewnić bezpieczne i zdrowe środowisko pracy. Centralne punkty skupiają się tutaj na bezpieczeństwie pracy i unikaniu niebezpiecznych praktyk. Oczekujemy regularnej organizacji ćwiczeń przeciwpożarowych oraz szkoleń pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Pracodawca jest zobowiązany zapewnić w razie potrzeby sprzęt ochronny i przeszkolić pracowników w zakresie jego obsługi. Dostęp do czystych urządzeń sanitarnych i wody pitnej to także podstawowe warunki zdrowego i bezpiecznego środowiska pracy.

Wszyscy nasi pracownicy oraz pracownicy naszych partnerów biznesowych mają prawo do wolności zgromadzeń i wolności zrzeszania się (Konwencje MOP nr 87 i 98).

Wszyscy pracownicy mogą przyłączać się do organizacji pracowniczych lub tworzyć je według własnego wyboru i prowadzić rokowania zbiorowe bez obawy, że wynikną z tego negatywne konsekwencje.

W krajach, w których prawo do wolności zgromadzeń i wolności zrzeszania się jest prawnie ograniczone, pracownicy mogą jednak wybierać swoich własnego przedstawiciela i uczestniczenia w negocjacjach.

Godziny pracy muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami i normami branżowymi. W żadnym przypadku od pracowników nie można wymagać regularnej pracy przekraczającej 48 godzin tygodniowo i należy im zapewnić co najmniej jeden dzień wolny na każde siedem dni.

Praca w godzinach nadliczbowych jest dobrowolna , nie może przekraczać 12 godzin tygodniowo, nie jest wymagane regularnie i zawsze otrzymuje wynagrodzenie według wyższej stawki (Konwencja MOP nr 1).